Willa Jolancin stała się zabytkiem

Entuzjaści architektury milanowskiego miasta ogrodu mogą mieć powody do zadowolenia. Mazowiecki Wojewódzki Konserwator Zabytków (MWKZ) wpisał na listę obiektów chronionych wybudowaną około 1925 roku willę Jolancin.

Konserwator poinformował, iż budynek znajdujący się przy ul. Charci Skok 6, został wpisany do rejestru zabytków z uwagi na zachowane wartości artystyczne i naukowe. Willa Jolancin wywodzi swą nazwę prawdopodobnie od imienia córki ówczesnych właścicieli Sekułowiczów. Mimo upływu dziesiątek lat, obiekt będący dobrym przykładem domu mogącego pełnić funkcję pensjonatu, zachował się w dobrym stanie. Powstał w koncepcji architektonicznej popularnie określanej stylem zakopiańskim.

Jako reprezentantka tej konwencji willa Jolancin charakteryzuje się m.in. finezyjnym wyglądem głównej bryły z licznymi załomami, uskokami, zadaszeniami. Nie brak tam również motywów zdobniczych w kształcie zachodzącego słońca, są liczne werandy oraz ulokowane na poddaszu tzw. ?facjatkowe? pokoje. Rozwiązania te składają się na logiczną konstrukcję i kompozycję architektoniczną obiektu.

? Cechy te wyróżniają obiekt spośród innej zabytkowej zabudowy mieszkalnej Milanówka, w której ? obok mniej licznych przykładów oryginalnych rozwiązań przeważają budynki z lat 20. XX w. o kubicznej, historyzującej bryle zamkniętej mansardowym dachem, urozmaiconej werandami oraz tarasami z tralkowymi balustradami i attykami ? poinformowali przedstawiciele MWKZ.

Podkreślają, że o wpisaniu milanowskiej willi do rejestru zabytków przesądziły zarówno względy estetyczne, jak i naukowe. ? Wartość naukowa obiektu wynika z zachowania oryginalnej formy i substancji wraz z pierwotnymi rozwiązaniami materiałowymi i konstrukcyjnymi oraz wyposażeniem - zachowały się drewniane podłogi, piece kaflowe, stolarka okienna (głównie skrzynkowa, o różnych podziałach i kształtach) wraz z historyczną ślusarką (klamki, haczyki, okucia, zawrotnice) oraz stolarka drzwiowa: jedno i dwuskrzydłowa, ramowo-płycinowa z profilowanymi opaskami oraz okuciami (czopowe zawiasy, zamki i klamki). Zniszczeniu nie uległy także dekoracyjnie opracowane drzwi wejściowe, zewnętrzne. Ich dwuskrzydłową, ramowo-płycinową konstrukcję, z trapezowym nadświetlem, urozmaicają częściowe przeszklenia, dekoracja rzeźbiarska oraz profilowane ościeża ? czytamy w komunikacie konserwatora zabytków.

O walorach obiektu decyduje także fakt, iż pozwala zbadać ówczesne techniki budowlane, jak również poznać kulturę materialną oraz historię miasta dającą wyobrażenie o charakterze Milanówka jako podwarszawskim letnisku.